Gevarenwinkel
|
organisation: Gevarenwinkel
artist: Southern Avenue (US) after party De Krol met Sudden Lee |
© Rootsville 2016 |
|
Op de affiche van editie 2016 enkele minder gekende namen dus wordt het uitkijken wat ons aangereikt. Deze editie staat ook in het teken t.v.v. ‘Kid Fonds’, een goed doel waar ze hier altijd wel oog voor hebben. Voor dit Kid Fonds wordt er op 22 oktober het event 'Blues for Kids' gehouden, dit in het buurthuis te Hamme. Nog 1 jaar verwijdert van de jubileum editie van 20 jaar en het jaar dat die van Chilly Willy 25 kaarsjes zullen uitblazen en dus krijgen we volgend jaar wel wat jubileums te vieren. Aangekomen op de nieuwe locatie worden we al onmiddelijk welkom geheten door de 'Die Hards' van St Cecialia fanfare van Herselt en dat moet al als thuisvoelen aanvoelen voor de trouwe Gevarenwinkels. Op vrijdagavond starten ze het festival met een partnership tussen de Nederlandse Amerikaan Dave Bordeaux en de rasechte ‘ollanders’ Maroen Fransen en drummer Peter Nelissen. Van bassist/zanger Dave Bordeaux zou je eerder stellen dat hij Franse roots heeft maar niets is minder waar. Zijn vader was een Amerikaanse militair en zo bleef de zoon des huis hangen in het land van water en polders. Hij speelde bas in de begeleidingsband van Anouk en speelt nu nog bij de groepen ‘Diesel’ en ‘Fan Halen’. Maroen Franse ging de mosterd halen in LA bij Steve Vai en Eddy van Halen en nu we al 2x de naam Van Halen horen gaat er misschien wel een belletje rinkelen. Het 3de bandlid is drummer Dat het niet maar een gewoon blues festival zou gaan worden kunnen we al onmiddelijk vasstellen met deze opener. Stevige en strakke rifs en met nummers als 'Bright Lights en 'Personal Jesus' zouden we het woor rock al in de mond durven nemen. Achter de rums zit Peter Nelissen van BAFMusic en net als deze groep zitten ook de twee volgenden in zijn bookingskantoor. De vocals worden netjes afwisselend door de bandleden verdeelt en na 'Feeding Time' en 'Torture' zijn we hier al dadelijk wakker. (Freddie) Nadat iedeen wakkergeschud is door LA Bomba is het tijd voor mooie stem van Lila Mills. Deze allround zangeres uit Alabama werd geboren in Mississippi. Waarom alround? Wel als je het nu heb over blues, gospel, torch (sentimentele liefdes nummers) of R&B, Lisa Mills komt voor alles in aanmerking. Haar eerste CD kwam er in 2005 gevolgd door I’m Changing in 2014, hierop staan slechts 2 covers naast 10 nieuwe nummers. Lisa groeide op in een gezin dat van muziek hield. Haar moeder was weg van Elvis, haar vader was fan van Hank Williams Sr. Voeg hierbij het gospel koor waarin ze als kind zong en je krijgt een rijke mix van verschillende muziek genres die aan de basis lagen van haar muzikale carrière. Naast zingen en schrijven, leerde ze ook gitaar spelen, zo had ze al de ingredienten om een solo carriere uit de grond te stampen. Sinds 2001 tourt ze ook rond in Europa. Haar huidige en waarschijnlijk meest Naast de grote liefde voor haar dochter (ze was dan ook Lisa’s grootste fan) hield ze enorm van country. Deze invloed zal zeker te horen zijn in haar nieuw album, maar Lisa zal altijd trouw blijven aan haar roots van Southern Soul, blues en gospel. En dat was duidelijk iets wat het Ge-Varenwinkel publiek kon smaken. Bij de aanvang van de set wat er nog niet zo veel volk in de Rootstent, maar na de eerste klanken stroomde het volk binnen. Iedereen was in de ban van de mooie stem van Lisa. Onder een blauwe hemel mocht ‘I Need A Little Sunshine’ de temperatuur nog hoger brengen dan dat hij al was. Alleen met haar gitaar brengt ze eigen nummers en covers. Ze gaf nog even mee dat haar nummer ‘I’m Changing’ geschreven werd door de in België woonde Beverly Jo Scott. Lisa’s stem is zo goed dat ze gemakkelijk haar gitaar aan de kant kan zetten en a capella een nummer van Connie Smith ‘You And Your Sweet Love’ brengt. De bekendere covers zoals ‘Son of a Preacher Man’, ‘Ain't Nobody's Business If I Do’ of ‘Home To Me’ werden vlot meegezongen door de volgelopen Rootstent. Zo vulde Lisa 2 sets en zelfs dat was voor de vele (nieuwe) fans niet genoeg. (Vanessa)
Met ‘Thunderstorm Blues’ straalde de ambiance zo van het podium af dat er lustig gedanst werd. Snel wisselend tussen de nummers en genres, van Gospel naar Memphis Soul tot een Mambo shuffle. Alles was mogelijk en ze genoten er zichtbaar van. Stevige gitaar- en saxofoon solo’s vulde het geheel aan. Met B.B.King’s ‘Sweet Little Angel’ verdween op de zanger en de gitarist na iedereen van het podium. Zij brachten onder hun twee met veel overgave dit geweldige nummer, voor de laatste noten kwam de rest het podium terug vervolledigen. Als je deze 6 mannen op het podium ziet wordt het al snel duidelijk waarom zij de European Blues Challenge gewonnen hebben en hopelijk zullen ze in de toekomst nog meerdere podia vullen met hun good vibes. (Vanessa)
Ik moet eerlijk toegeven dat ik met de beschikbare info die ik had iets heel anders had verwacht want dit is toch meer blues dan rhythm 'n blues. De jonge deerne Tierinni is een vrolijke spring in't veld en doet me terug denken aan de beginjaren van een jonge tante Tina met dan wel op de voorgrond een moderne uitgeva van de hedendaagse blues. Nummers als 'Movin' On' en 'What Could I Do' brengen deze 'high energy' dame tot leven en met haar de hele tent. Het is het soort blues dat we hier op ons continent nog niet al te veel zien dus is het even wennen al gaat de Prince cover 'Kiss' er hier wel in. Een aangename start van deze editie en weerom enkele goede ontdekkingen en dito beslissingen van onze Bruno. De 'After-Party' daar ga ik voor passen dit jaar om morgen fris als een 'gebakken' hoentje aan de start te kunnen staan en we weten dat die van 'Sudden Lee' er bij 'de krol' een lap op gaan geven. CU tomorrow (Freddie)
more pics on |
Het laatste weekend van augustus komt eraan en de weergoden zijn ons goed gezind al is een hittegolf nu ook niet bepaald aan te raden in een broeierige tent. Deze tent is de ‘home’ van de 19de editie van Gevarenwinkel en door onvoorziene omstandigheden is daarmee de locatie ook niet meer op de oude getrouwe weide maar is het dit jaar in den hof van Vic. Wat je al niet moet doen voor Gevarenwinkel.
Peter Nelissen en ook hij heeft al vele watertjes doorzwommen. Feit is dat we hier een strak trio gaan kunnen bewonderen op deze zwoele Friday-night.
dierbare project noemt ‘Mama’s Juke Book’. Een album gevuld met liedjes die haar moeder ooit geschreven heeft in de jaren 70. Deze nummers heeft ze toevallig terug gevonden nadat haar moeder in 2012 overleed. 
Deze in 2003 opgerichte band werd zoals vele grote blues bands geboren aan een rivierdelta. Niet in Amerika, maar aan de aan de oevers van de Nervion en de Bilbao rivierdelta in Baskenland (Spanje). Geïnspireerd door de swing en klassiek Jazz van de jaren ‘30 en ‘40 en de blues van de Mississippi delta brengen zij muziek waarop je niet stil kan blijven zitten. Reeds 10 jaren tourt deze band de wereld rond waardoor deze hechte groep van 6 vrienden volledig op mekaar ingespeeld is. Hun band met elkaar is tijdens dit touren zo sterk geworden dat ze als broers kunnen doorgaan en hun gezamenlijke liefde voor muziek straalt dan ook van het podium af. Ze brengen niet de pure blues, maar hun muziek rockt en swingt zodanig dat ze in 2015 European Blues Challenge gewonnen hebben. Na het solo optreden van Lisa Mills is het dus tijd om plaats te maken voor deze 6 vrienden en hun muziek. Op de tonen van 'Make Me 
Down A Pallet On Your Floor' kwamen ze één voor één het podium op. 6 Mannen die duidelijk genieten van wat ze doen en dikke fun hebben op het podium. 
We sluiten de nacht af met de Amerikaanse ‘Southern Avenue’. Dit Quartet is evenwichtig verdeelt met de zusjes Tierinii (vocals) en Tikyra Jackson (drums). Verder zijn er nog Ori Naftaly (guitar) en Daniel McKee (bass) en samen komen ze uit Memphis de stad van soul en blues, waar ze niets dan positieve recensies mogen ontvangen en waar ze ook door ‘Stax’ werden gecontacteerd voor het uitbrengen van een debuutalbum dat begin volgend jaar zal uitkomen.
